In dit project onderzoek ik hoe pleitbezorgers voor burgerparticipatie proberen om hier binnen hun eigen zorgorganisatie meer ruimte voor te maken. Ik onderzoek hoe diverse opvattingen over wat participatie is – of wat het zou moeten zijn – samenkomen binnen participatietrajecten in de langdurige ouderenzorg in Nederland. Ik baseer me op een etnografische studie waarin ik twee zorgorganisaties langdurig heb gevolgd terwijl ze invulling gaven aan hun beleidsambitie om ruimte te creëren voor burgerparticipatie. Gedurende twee-en-een-half jaar observeerde ik zowel ‘interne’ overleggen als bijeenkomsten met participerende burgers, en sprak ik met de uiteenlopende partijen die bij deze trajecten betrokken waren. Ik laat zien hoe gevestigde grenzen in de zorg tijdens dit proces ter discussie worden gesteld, maar laat ook de kwetsbaarheid van participatietrajecten zien—zelfs wanneer deze op brede steun kunnen rekenen.